جامعه به سوي پيشرفت و اينترنت
شهراد شاهرخي طهراني
ما يا بهتر بگوييم جامعه ما به سمتي پيش ميرود كه همواره در حال تحول است و اين تحول از همه لحاظ كه منبع آن اينترنت و فضاي سايبري است باعث پيشرفت و فناوريهاي گستردهاي شده كه به توسعه مملكت و اقتصاد و فرهنگ جامعه رونق ميبخشد، لذا بايد با رونق بخشيدن به اين فضاي سايبري و گسترده كردن اينترنت، به تكنولوژي و فناوريها و فرهنگ جامعه توانايي فراوان داده تا بتوان با جهان پيش رفت؛ بشر در جوامع امروز نيازمند اين دستاورد جهاني به نام اينترنت است كه به واسطه فضاي مجازي و سايبري ميتواند پيشرفتهاي قابل توجهي داشته و دست به آفرينشهاي خارقالعاده جهاني بزند. اينكه برخي نمايندگان مجلس دست به محدودسازي اينترنت ميزنند و ناآگاهانه تصميمگيري ميكنند بسيار جاي تامل و تفكر است و بايد در نظر گرفت كه ما در جهاني زندگاني ميكنيم كه انسان از قرون گذشته فاصله گرفته و در دنياي تازه و نويني زندگي ميكند كه بسيار بسيار با قرنها قبل فاصله دارد و نميتوان انسان را به گذشته و عهد حجر بازگرداند؛ آدمي در دنيايي زيست ميكند كه نيازمند فهم و دانش نوين است، چرا بايد او را از دستيابي به تكنولوژي و اينترنت محروم و محدود كنيم؟! اين تصميمگيريهاي غيركارشناسانه و غيرمسوولانه كه از سوي مجلس در حال تصويب است يا ظاهرا تصويب شده، مردم را به واكنش وا داشته تا بلكه مسوولان امر، تجديد نظري در اين طرح (طرح صيانت از فضاي مجازي) نمايند. اين طرح، آسيبهاي زياد و بسيار فراواني در اقتصاد و كسب و كارها در جامعه خواهد زد و قشر كثيري از مردم از لحاظ درآمد و چرخه اقتصاد دچار معضل و آسيب جدي خواهند شد و كسب و كارهاي بزرگ و متوسط و كوچكي كه در حال تبادل اطلاعات و تجارت هستند به مشكل بر ميخورند. وقتي كه اينترنت محدود شود كسب و كارها ميخوابد و تجارت با جهان خارج از كشور دچار بحران ميگردد و بر اين اساس دنيا نميتواند با ما تعامل داشته و ارتباط فرهنگي و تجاري و همچنين اجتماعي داشته باشد، لذا اين موضوع را همه بايد بدانيم كه نميتوان با فيلترينگ و محدود كردن فضاي مجازي و شبكههاي اجتماعي، جامعه را به سوي يك فروپاشي اجتماعي و فرهنگي و اقتصادي برد.
همه خوب ميدانيم كه اينترنت يك منبع و مخزن اطلاعات هست كه همه دنيا حق برخورداري از آن را دارند و نبايد اين حق را از مردم يك جامعه گرفت. جامعه به سمت خلاقيت پيش ميرود و مردم با اين خلاقيت و عصر تكنولوژي زندگي ميكنند. اي كاش قانون و طرحي براي صيانت هموطنانمان و آسايش آنان در مناطق بيآب و محروم مانند خوزستان و سيستان و بلوچستان تصويب ميشد تا مردم آن مناطق از مشكلات رنج نبرند و دچار آسيب و بحران نگردند، اي كاش اين طرح صيانت كمي در موارد ديگر كشور و امور بحرانها و نيز طرحي در مقابله با فقر و بيكاري در كشور تصويب ميشد و به كار ميرفت. بايد حقوق كاربران در فضاي اينترنتي و مجازي مراعات شود و همه از اينترنت به خوبي بهره برده و از آن به صورت نامحدود و آزاد و قيمت مناسب برخوردار باشند، چراكه اين طرح موسوم به صيانت از فضاي مجازي باعث ميشود كه چند گام به عقب برگرديم و تمام محاسبات را به هم خواهد زد و به بنيان جامعه و فرهنگ ضربه وارد خواهد كرد، در واقع ما در حال پيشرفت اطلاعات جهاني هستيم و اين كار به سود جامعه و كشور نيست و نخواهد بود. لذا حتما بايد مسوولان محترم توجهي به اين موضوع حياتي و بسيار مهم نمايند تا اقتصاد و فرهنگ و روابط جامعه ما با دنيا به عقب بازنگردد.